Welcome to RTB Referral Animal Hospital (โรงพยาบาลสัตว์รัตนาธิเบศร์) Website

  สาเหตุของโรคขี้เรื้อนแห้ง เกิดจากสุนัขติดปรสิตภายนอกที่มีขนาดเล็กมากชื่อ Sarcoptes scabei ซึ่งไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่ามาอาศัยอยู่บนผิวหนังชั้นหนังกำพร้า โดยเจ้าไรที่ว่านี้สามารถสืบพันธุ์ออกไข่ให้ลูกให้หลานได้อีกมากมาย เรียกว่า อาศัยผิวหนังสุนัขเป็นบ้านหลังใหญ่เลยทีเดียวละค่ะ ภาพแสดงลักษณะขี้เรื้อนแห้ง โดยอาการของสุนัขตัวที่ป่วยเป็นโรคเรื้อนแห้ง เริ่มต้นจะมีอาการคันตามตัว คันที่ขอบใบหูทั้งสองข้างและคันที่ศอกด้านข้าง จากนั้นจะเริ่มมีอาการคันรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ กระทั่งขนบนตัวสัตว์เริ่มร่วงและเริ่มเป็นสะเก็ดแผลที่หนาตัวขึ้น ทีนี้สะเก็ดแผลบนผิวหนังก็จะเริ่มเกิดขึ้นทั่วตัวเช่นกันค่ะ สำหรับการวินิจฉัยนั้นต้องอาศัยองค์ประกอบหลายประการร่วมกัน เช่น การสังเกตจากรอยโรค การขูดผิวหนังไปส่องกล้องหาตัวไรขี้เรื้อน การทำ Pinna-pedal reflex test โดยการเอานิ้วมือขยี้ที่ปลายใบหูเบาๆ หากสุนัขมีตัวไรขี้เรื้อนอยู่แล้วสุนัขจะมีอาการกระดิกขาหลังคล้ายอาการเกา เป็นต้น ภาพแสดงขั้นตอนการตรวจวินิจฉัย ในส่วนการรักษาโรคขี้เรื้อนแห้งที่นิยมคือ การฉีดยาเพื่อการรักษา ซึ่งได้ผลดีแต่ต้องทำซ้ำๆทุก 10-14 วัน จนกว่าจะหายสนิท ในกรณีที่เลี้ยงสุนัขไว้หลายตัว ต้องพาสัตว์เลี้ยงทุกตัวมารับการรักษาด้วยเพราะโรคนี้ติดต่อกันได้ง่ายและติดต่อได้ไวมาก ไม่งั้นจะทำให้เกิดปัญหาการป่วยวนเวียนอยู่ในฝูงสุนัขได้เรื่อยๆนะค่ะ ในบางครั้งอาจจะมีอาการคันเกิดขึ้นได้กับเจ้าของเช่นกันนะคะ สาเหตุของโรคขี้เรื้อนเปียก เกิดจากไรชนิดหนึ่งชื่อ Demodex เป็นไร 8 ขาที่มีขนาดเล็กมาก รูปร่างยาวรี โดยตามธรรมชาติแล้ว พบได้ทั่วไปในสุนัขทุกตัว และมักไม่ก่อให้เกิดโรคผิวหนังตราบใดที่มันยังมีจำนวนน้อย และสัตว์มีภูมิคุ้มกันที่แข็งแรงปกติดี ภาพแสดงลักษณะขี้เรื้อนเปียก สำหรับอาการของโรคเรื้อนเปียกแบ่งเป็น แบบเฉพาะที่ มักพบที่บริเวณแก้ม เหนือคิ้ว ขาหน้า

  เมื่อสุนัขหรือแมวที่คุณรักมีอาการซึม ไม่ทานอาหาร เมื่อพาไปพบสัตวแพทย์ หลังทำการตรวจเลือดปรากฏผลว่าเป็น “โรคไต” บ้างก็บอกว่า “ไตวาย” ในฐานะเจ้าของ คุณควรทำอย่างไรและมีอะไรที่พอจะช่วยเขาได้บ้าง ทำความรู้จักกับโรคไต ภาวะโรคไตหรือไตวาย เป็นความบกพร่องในการทำงานของไต ซึ่งเป็นอวัยวะสำคัญในการขับทิ้งของเสียในเลือด ควบคุมปริมาณน้ำในร่างกาย ควบคุมจำนวนเม็ดเลือดแดง ควบคุมระดับแคลเซียม-ฟอสเฟต และควบคุมความดันโลหิต เมื่อไตมีความเสียหายจนเกิดความบกพร่องในการทำงานเกินกว่า 66% ไตจะเสียความสามารถในการควบคุมสมดุลน้ำในร่างกาย ทำให้ปัสสาวะมีสีเหลืองใสและมีปริมาตรมากกว่าปกติ จนเมื่อไตเสียหายจนเกิดความบกพร่องในการทำงานเกินกว่า 75% เกิดภาวะไตวาย ขึ้นมีผลทำให้เกิดการคั่งค้างของของเสียในเลือด เราจึงสามารถตรวจพบว่ามีค่าไต (BUN และ Creatinine) ในเลือดสูงขึ้นกว่าปกติ ยิ่งค่าไตสูงมากขึ้นสัตว์ก็จะเริ่มแสดงอาการอันเกิดจากความเป็นพิษได้ชัดเจนขึ้น ซึ่งเรียกการเพิ่มขึ้นของระดับของเสียจนสัตว์รู้สึกได้และแสดงอาการว่า “Uremia” IRIS เป็นสมาคมนานาชาติเกี่ยวกับโรคไตสมาคมหนึ่งที่เป็นที่รู้จัก ซี่งชื่อย่อมาจาก The International Renal Interest Society ได้เสนอเกณฑ์ในการกำหนดระดับความรุนแรงของภาวะไตวายโดยดูจากระดับ Creatinine ในเลือด (mg/dl) ดังนี้ ภาวะแทรกซ้อนของโรคไต เมื่อสัตว์เลี้ยงเป็นโรคไต  ภาวะที่พบได้บ่อยๆ มีดังนี้ ภาวะร่างกายเป็นกรดมากกว่าปกติ เมื่อไตเกิดความเสียหาย ความสามารถในการขับกรดทิ้งจะลดลง เมื่อกรดในเลือดสูงขึ้น

ตามธรรมชาติแล้วสุนัขเป็นสัตว์ที่ขี้สงสัย อยากรู้อยากเห็น ชอบที่จะดมกลิ่น หรือเลียกินสิ่งต่างๆ ดังนั้นจึงอาจทำให้เกิดปัญหาการกินสิ่งแปลกปลอมเข้าไปอุดตันในทางเดินอาหารได้ เช่น กระดาษ เศษเสื้อผ้า เส้นด้าย หนังยาง กระดูก หิน เศษไม้ ไม้เสียบลูกชิ้น เมล็ดผลไม้ เป็นต้น ปัญหาจะไม่เกิดขึ้นหากสิ่งแปลกปลอมที่สุนัขกินเข้าไปมีขนาดเล็ก และสามารถผ่านทางเดินอาหารของสุนัขจนกระทั่งถูกขับออกมาทางอุจจาะได้ แต่หากสิ่งแปลกปลอมไม่สามารถผ่านออกมาได้ ทำให้เกิดการอุดตันภายในทางเดินอาหาร เจ้าของควรรีบพามาพบสัตวแพทย์โดยเร็วเพราะการอุดตันในบางตำแหน่งอาจจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดเพื่อนำสิ่งแปลกปลอมออกจากทางเดินอาหาร เราจะรู้ได้อย่างไรว่าสุนัขกลืนกินสิ่งแปลกปลอมเข้าไป? หากเจ้าของไม่ได้เห็นว่าสุนัขกินสิ่งแปลกปลอมเข้าไปโดยตรง อาการที่สามารถสังเกตได้หลังกิน เช่น อาเจียน ท้องเสีย ปวดเกร็งท้อง เจ็บท้อง กินอาหารน้อยลง หรือไม่กินอาหารเลย อุจจาระน้อยลง หรือสีของอุจจาระเปลี่ยนไป เช่น อาจมีเลือดปน ซึม อ่อนเพลีย พฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไป เช่น ดุ หรือจะหันมมากัดเจ้าของเมื่อเข้าไปอุ้มหรือจับบริเวณท้อง เนื่องจากสุนัขเจ็บท้อง หรือรู้สึกไม่สบายท้อง สิ่งแปลกปลอมบางชนิดมีพิษเมื่อเกิดการดูดซึมเข้าสู่ร่างกาย เช่น โลหะ ตะกั่ว สังกะสี หากสิ่งแปลกปลอมมีลักษณะแหลมคมจนทำให้เกิดการทะลุของทางเดินอาหาร จะทำให้เกิดช่องท้องอักเสบ ติดเชื้อตามมา และอาจทำให้สัตว์ตายได้ การวินิจฉัย หลังจากซักประวัติและตรวจร่างกายโดยละเอียดแล้ว หากสงสัยการอุดตันในทางเดินอาหาร

  แค่เห็นภาพเจ้ากระต่ายเป็นฝีก็เจ็บแทนกันแล้วใช่ไหมครับ ฝีในกระต่ายเป็นความเจ็บป่วยที่พบได้ค่อนข้างบ่อย แม้ว่าจะสามารถตรวจวินิจฉัยได้ง่ายแต่การรักษาให้หายนั้นค่อนข้างยากและใช้เวลาในการรักษานานมากเลยทีเดียวครับ สาเหตุ เกิดบาดแผลจากการกัด หรือต่อสู้กัน การทิ่มทะลุของฟัน หรือรากฟันที่งอกยาวในช่องปาก เนื่องจากโภชนาการที่ไม่เหมาะสม  การทิ่มตำของวัสดุทำกรง หรือวัสดุปูรองกรงไม่เหมาะสม เช่น ซี่ลวดกรงบาดเท้า หรือ เกิดจากการเสียดสีเป็นเวลานานกับพื้นกรง ตลอดจนรอยข่วนหรือแผลจากการเกาด้วยเล็บที่ยาวและสกปรกทำให้เกิดการติดเชื้อแทรกซ้อนเข้าไปในบาดแผล หรือการฉีกขาดของผิวหนัง จากสาเหตุข้างต้น  ด้วยเชื้อแบคทีเรีย ซึ่งลักษณะของฝีในกระต่ายจะมีลักษณะเฉพาะ คือ เป็นก้อนแข็ง (Cheesy mass) มากกว่าของเหลวปนเลือด และมีแคปซูลหนามาหุ้ม ทำให้ยากแก่การระบายออก และทำให้ยาปฏิชีวนะเข้าถึงตัวก้อนฝีได้ยาก อาการ  สังเกตได้ง่ายจากการพบการบวมเป็นก้อนใต้ผิวหนัง ซึ่งบริเวณที่พบบ่อย คือด้านข้างของกราม ใต้คาง เหนือจมูก ขอบตา บริเวณไหล่ หากเกิดจากการทิ่มแทงของฟันหน้า บริเวณริมฝีปากจะเปื่อยยุ่ย เนื่องจากฟันทิ่มเข้าไปในเนื้อปาก  บางตัวเกิดฝีบริเวณใต้เท้าเนื่องมาจากการเสียดสีกับกรง ทำให้เกิดแผลและติดเชื้อแทรกซ้อน ฝ่าเท้าจะมีขนาดใหญ่ขึ้น และบวมอักเสบ นิ้วเท้ามีแผล หรือมีหนองปะทุ ซึ่งอาการที่ตามมา  คือกระต่ายจะเจ็บปวด จนทำให้เกิดการเบื่ออาหาร น้ำหนักลด ซึม ไม่ค่อยเดิน ไม่ร่าเริงเหมือนเดิม  หรือมีรูปหน้า หรือ

  โรคเบาหวาน คือโรคที่มีระดับน้ำตาลในกระแสเลือดสูงกว่าปกติ โดยปกติแล้วร่างกายจะมีฮอร์โมนอินซูลิน ทำหน้าที่ควบคุมระดับน้ำตาลในกระแสเลือด โดยดึงน้ำตาลในกระแสเลือดมาใช้ในร่างกาย โรคเบาหวานในสุนัขมักเกิดจากความผิดปกติของตับอ่อนที่ทำให้ร่างกายขาดฮอร์โมนอินซูลิน  แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าสุนัขของคุณเป็นโรคเบาหวาน ? มีวิธีสังเกตเบื้องต้นจากอาการ 4 อย่าง ดังนี้ 1.มีความอยากอาหารสูงกว่าปกติ 2.น้ำหนักตัวลดลงในขณะที่กินอาหารได้ปกติหรือมากกว่าปกติ 3.ปัสสาวะมากกว่าปกติ 4.ดื่มน้ำมากกว่าปกติ นอกจากนี้ในสุนัขยังพบว่าเกิดภาวะต้อกระจก (เลนส์ตาขุ่น) ขึ้น ถ้าพามารักษาไม่ทันเวลาอาจทำให้เกิดภาวะตาบอดได้ เมื่อพบอาการดังกล่าวข้างต้นแล้วอย่านิ่งนอนใจ ควรรีบพาสุนัขของท่านมาพบสัตวแพทย์ทันทีเพื่อตรวจหาระดับน้ำตาลในกระแสเลือด (หลังงดอาหาร 12 ชั่วโมง) ซึ่งค่าปกติอยู่ที่ 80-120 mg/dl ตรวจน้ำปัสสาวะ และ ตรวจค่าเลือดอื่นๆ ตามความเหมาะสมเพื่อประกอบการวินิจฉัย รวมถึงวางแผนการจัดการและการดูแลตามความเหมาะสมต่อสุนัขของท่าน วิธีการดูแลรักษา สุนัขที่ป่วยเป็นโรคเบาหวาน 1. การฉีดฮอร์โมนอินซูลิน โดยสัตวแพทย์จะทำการตรวจหาปริมาณของอินซูลินที่เหมาะสมต่อสุนัขของท่าน  ซึ่งในช่วงแรกนั้นอาจใช้เวลา 3 – 7 วัน หรือตามความเหมาะสมของสุนัขแต่ละตัว เมื่อได้ปริมาณอินซูลินที่เหมาะสมแล้วเจ้าของต้องมาเรียนรู้วิธีการให้อินซูลินที่ถูกต้อง 2. การควบคุมอาหาร โดยมีหลักสำคัญ คือ สุนัขที่ป่วยเป็นโรคเบาหวานต้องปรับวิธีการให้อาหารให้เป็นเวลาสม่ำเสมอในแต่ละวัน เช่น 2 มื้อ ในเวลา

  หากผู้อ่านทุกท่านกำลังเลี้ยงสุนัขหรือแมวเพศเมียไว้ในบ้าน บทความนี้เหมาะสมกับท่านเป็นอย่างยิ่งค่ะ (ช้าก่อน… ถึงมีแต่สัตว์เลี้ยงเพศผู้ ก็อยากให้อ่านกันนะคะ) วันนี้โรคที่อยากแนะนำให้รู้จักกันก็คือ โรคเนื้องอกเต้านมค่ะ เต้านมเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับความเป็นผู้หญิง จึงมักมีปัญหาในสัตว์เลี้ยงเพศเมียมากกว่าเพศผู้ อันเนื่องมาจากฮอร์โมนเพศหญิงค่ะ อายุมีส่วนเกี่ยวข้องกับการเกิดเนื้องอกเต้านมเช่นเดียวกับโรคเนื้องอกอื่นๆ โดยมักพบโรคนี้ในสัตว์เลี้ยงที่มีอายุมาก สิ่งแรกที่เจ้าของสามารถสังเกตเห็นได้คือ เต้านมของสัตว์เลี้ยงมีการขยายใหญ่ขึ้น จะเป็นความผิดปกติอะไรได้บ้างนั้น  วันนี้เรามีคำตอบค่ะ การขยายใหญ่ของเต้านมเกิดได้จาก 3 สาเหตุ ได้แก่ 1. อุบัติเหตุต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการกระทบกระแทก โดนตี หรือโดนแมลง สัตว์กัดต่อย จนเกิดการอักเสบของเต้านม สาเหตุนี้ต้องใช้ยารักษาจึงจะหาย 2. เกิดจากอิทธิพลของฮอร์โมนเพศ เช่น ภาวะสัตว์ก่อนหรือหลังคลอด ภาวะท้องเทียม สาเหตุนี้ไม่ต้องรักษา สามารถเกิดขึ้นและหายไปได้เอง มักไม่ก่อให้เกิดการอักเสบ 3. เนื้องอกเต้านม โดยจะแบ่งออกเป็น 2 ชนิด ได้แก่ 3.1 เนื้องอกธรรมดา เนื้องอกชนิดนี้จะไม่ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว มีขนาดเท่าเดิมเป็นหลักเดือนหรือปี หรือโตขึ้นไม่มากนัก มักไม่ก่อให้เกิดการอักเสบ หรืออักเสบเพียงเล็กน้อย อยู่ในชั้นใต้ผิวหนัง ขยับไปมาได้ เนื้องอกชนิดนี้ไม่ต้องรักษาได้ค่ะ แต่ให้เจ้าของสังเกตวัดขนาดเป็นระยะ หากโตขึ้นอย่างรวดเร็วหรือมีขนาดใหญ่มากควรรีบพามาพบสัตวแพทย์ค่ะ

    ต้อกระจก (cataract) คือภาวะที่เลนส์หรือแก้วตาขุ่น ทำให้แสงผ่านเข้าไปยังจอประสาทตาได้น้อยลง ภาพที่เกิดขึ้นจึงไม่ชัดเจน โดยสาเหตุการเกิดยังไม่ทราบแน่ชัด การเปลี่ยนแปลงอาจเกิดจากการที่แก้วตาบวมน้ำทำให้แก้วตาขุ่นซึ่งสามารถกลับสู่ภาวะปกติได้ แต่หากเป็นภาวะที่โปรตีนตกตะกอนจะไม่สามารถกลับสู่ภาวะปกติได้ และมักมีอาการเพิ่มขึ้น    สาเหตุของการเกิดต้อกระจก  เช่น พันธุกรรม การได้รับการกระทบกระแทก โรคเบาหวาน หรือ การได้รับสารพิษ ต้อกระจกในสุนัข มักพบได้บ่อยในอายุปานกลาง รองลงมาพบในอายุมากกว่า 8 ปี ขึ้นไป มักจะเป็นที่ตาทั้ง 2 ข้าง ส่วนในแมวพบได้ไม่บ่อยนัก ถ้าพบมักจะเป็นชนิดที่เป็นมาแต่กำเนิด อาการที่พบ เจ้าของสามารถสังเกตได้จากดวงตาของสัตว์เลี้ยงจะเริ่มขาวขุ่น พฤติกรรมอาจเปลี่ยนแปลงไป เช่น จากเดิมที่สามารถวิ่งขึ้นลงบันไดได้ดี ก็กลายเป็นไม่กล้าที่จะวิ่งขึ้นลงเหมือนเดิม หรือจากเดิมที่เมื่อโยนเล่นสิ่งของสามารถวิ่งไปรับของได้ทันที ก็กลายเป็นหาของไม่เจอ เชื่องช้าลง หรือเดินชนสิ่งของภายในบ้าน เนื่องจากมีความผิดปกติในการมองเห็น การรักษาต้อกระจกทำได้ 2 วิธี คือ รักษาทางยา มีการทดลองให้อาหารและยาหลายชนิด เพื่อเป็นการชะลอการขุ่นของแก้วตาหรือทำให้แก้วตาที่ขุ่น ใสขึ้น จนถึงปัจจุบันก็ยังไม่มีการยืนยันว่าจะได้ผลในการรักษา การทำศัลยกรรมเพื่อเอาแก้วตาที่เป็นต้อกระจกออกและใส่แก้วตาเทียมให้กับสัตว์ป่วย หรือการผ่าตัดเพื่อสลายต้อกระจกโดยใช้คลื่นความถี่สูง ซึ่งเป็นวิธีการรักษาที่ได้ผลดี แต่มีค่าใช้จ่ายในการรักษาที่ค่อนข้างสูง และต้องมีการดูแลติดตามผลการรักษาอย่างต่อเนื่อง