Welcome to RTB Referral Animal Hospital (โรงพยาบาลสัตว์รัตนาธิเบศร์) Website

  โรคนิ่ว คือการสะสมของตะกอนแร่ธาตุจนเกิดเป็นก้อนนิ่วในทางเดินปัสสาวะ นิ่วสามารถเกิดได้ตลอดทางเดินปัสสาวะ ตั้งแต่บริเวณไต ท่อไต กระเพาะปัสสาวะ และท่อปัสสาวะ แต่ 85% ของโรคนิ่วในสัตว์เลี้ยงมักพบได้ในกระเพาะปัสสาวะ นิ่วในทางเดินปัสสาวะมีหลายชนิด ส่วนสาเหตุนั้นไม่ทราบแน่ชัด อาจเกิดได้จากหลายสาเหตุร่วมกัน ได้แก่ ปัจจัยจาก อายุ เพศ พันธุ์ของสัตว์เลี้ยง ชนิดของอาหารและน้ำ ความเป็นกรด ด่างของปัสสาวะ การติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะ สิ่งแวดล้อม หรือโรคอื่นๆ อาการ อาการที่พบ ได้แก่ ปัสสาวะบ่อยแต่มีปริมาณน้อย ปัสสาวะกะปริดกะปรอย มีอาการปวดเบ่ง หรือร้องเจ็บเวลาปัสสาวะ เลียอวัยวะเพศบ่อยครั้ง อาจพบปัสสาวะมีเลือดปน หากมีนิ่วอุดตันที่ท่อปัสสาวะจะทำให้ปัสสาวะไม่ออก ถือว่าเป็นภาวะฉุกเฉิน จำเป็นต้องพาสุนัขไปพบสัตวแพทย์เพื่อทำการวินิจฉัยและรักษาโดยเร็ว มิเช่นนั้นอาจทำให้สัตว์เลี้ยงเสียชีวิตได้ อาการอื่นๆที่ไม่เฉพาะเจาะจง เช่น ซึม เบื่ออาหาร อาเจียน เป็นต้น หากรุนแรงอาจส่งผลต่อไต ทำให้เกิดภาวะไตวายตามมาได้ ในบางรายสัตว์เลี้ยงที่เป็นโรคนิ่วในระยะเริ่มแรก อาจไม่แสดงอาการชัดเจนให้เห็น ส่วนใหญ่มักมาพบสัตวแพทย์เมื่อมีการเกิดของนิ่วปริมาณมากแล้ว การตรวจวินิจฉัย อาการของโรคนิ่วจะมีความใกล้เคียงกับโรคติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะ ดังนั้น การพิจารณาจากอาการของสัตว์เลี้ยงเพียงอย่างเดียว ไม่สามารถแยกโรคออกจากกันได้ นิ่วในกระเพาะปัสสาวะที่มีขนาดใหญ่อาจสามารถคลำได้ผ่านทางผิวหนังภายนอกบริเวณช่องท้อง

  สาเหตุของโรคขี้เรื้อนแห้ง เกิดจากสุนัขติดปรสิตภายนอกที่มีขนาดเล็กมากชื่อ Sarcoptes scabei ซึ่งไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่ามาอาศัยอยู่บนผิวหนังชั้นหนังกำพร้า โดยเจ้าไรที่ว่านี้สามารถสืบพันธุ์ออกไข่ให้ลูกให้หลานได้อีกมากมาย เรียกว่า อาศัยผิวหนังสุนัขเป็นบ้านหลังใหญ่เลยทีเดียวละค่ะ ภาพแสดงลักษณะขี้เรื้อนแห้ง โดยอาการของสุนัขตัวที่ป่วยเป็นโรคเรื้อนแห้ง เริ่มต้นจะมีอาการคันตามตัว คันที่ขอบใบหูทั้งสองข้างและคันที่ศอกด้านข้าง จากนั้นจะเริ่มมีอาการคันรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ กระทั่งขนบนตัวสัตว์เริ่มร่วงและเริ่มเป็นสะเก็ดแผลที่หนาตัวขึ้น ทีนี้สะเก็ดแผลบนผิวหนังก็จะเริ่มเกิดขึ้นทั่วตัวเช่นกันค่ะ สำหรับการวินิจฉัยนั้นต้องอาศัยองค์ประกอบหลายประการร่วมกัน เช่น การสังเกตจากรอยโรค การขูดผิวหนังไปส่องกล้องหาตัวไรขี้เรื้อน การทำ Pinna-pedal reflex test โดยการเอานิ้วมือขยี้ที่ปลายใบหูเบาๆ หากสุนัขมีตัวไรขี้เรื้อนอยู่แล้วสุนัขจะมีอาการกระดิกขาหลังคล้ายอาการเกา เป็นต้น ภาพแสดงขั้นตอนการตรวจวินิจฉัย ในส่วนการรักษาโรคขี้เรื้อนแห้งที่นิยมคือ การฉีดยาเพื่อการรักษา ซึ่งได้ผลดีแต่ต้องทำซ้ำๆทุก 10-14 วัน จนกว่าจะหายสนิท ในกรณีที่เลี้ยงสุนัขไว้หลายตัว ต้องพาสัตว์เลี้ยงทุกตัวมารับการรักษาด้วยเพราะโรคนี้ติดต่อกันได้ง่ายและติดต่อได้ไวมาก ไม่งั้นจะทำให้เกิดปัญหาการป่วยวนเวียนอยู่ในฝูงสุนัขได้เรื่อยๆนะค่ะ ในบางครั้งอาจจะมีอาการคันเกิดขึ้นได้กับเจ้าของเช่นกันนะคะ สาเหตุของโรคขี้เรื้อนเปียก เกิดจากไรชนิดหนึ่งชื่อ Demodex เป็นไร 8 ขาที่มีขนาดเล็กมาก รูปร่างยาวรี โดยตามธรรมชาติแล้ว พบได้ทั่วไปในสุนัขทุกตัว และมักไม่ก่อให้เกิดโรคผิวหนังตราบใดที่มันยังมีจำนวนน้อย และสัตว์มีภูมิคุ้มกันที่แข็งแรงปกติดี ภาพแสดงลักษณะขี้เรื้อนเปียก สำหรับอาการของโรคเรื้อนเปียกแบ่งเป็น แบบเฉพาะที่ มักพบที่บริเวณแก้ม เหนือคิ้ว ขาหน้า

  เมื่อสุนัขหรือแมวที่คุณรักมีอาการซึม ไม่ทานอาหาร เมื่อพาไปพบสัตวแพทย์ หลังทำการตรวจเลือดปรากฏผลว่าเป็น “โรคไต” บ้างก็บอกว่า “ไตวาย” ในฐานะเจ้าของ คุณควรทำอย่างไรและมีอะไรที่พอจะช่วยเขาได้บ้าง ทำความรู้จักกับโรคไต ภาวะโรคไตหรือไตวาย เป็นความบกพร่องในการทำงานของไต ซึ่งเป็นอวัยวะสำคัญในการขับทิ้งของเสียในเลือด ควบคุมปริมาณน้ำในร่างกาย ควบคุมจำนวนเม็ดเลือดแดง ควบคุมระดับแคลเซียม-ฟอสเฟต และควบคุมความดันโลหิต เมื่อไตมีความเสียหายจนเกิดความบกพร่องในการทำงานเกินกว่า 66% ไตจะเสียความสามารถในการควบคุมสมดุลน้ำในร่างกาย ทำให้ปัสสาวะมีสีเหลืองใสและมีปริมาตรมากกว่าปกติ จนเมื่อไตเสียหายจนเกิดความบกพร่องในการทำงานเกินกว่า 75% เกิดภาวะไตวาย ขึ้นมีผลทำให้เกิดการคั่งค้างของของเสียในเลือด เราจึงสามารถตรวจพบว่ามีค่าไต (BUN และ Creatinine) ในเลือดสูงขึ้นกว่าปกติ ยิ่งค่าไตสูงมากขึ้นสัตว์ก็จะเริ่มแสดงอาการอันเกิดจากความเป็นพิษได้ชัดเจนขึ้น ซึ่งเรียกการเพิ่มขึ้นของระดับของเสียจนสัตว์รู้สึกได้และแสดงอาการว่า “Uremia” IRIS เป็นสมาคมนานาชาติเกี่ยวกับโรคไตสมาคมหนึ่งที่เป็นที่รู้จัก ซี่งชื่อย่อมาจาก The International Renal Interest Society ได้เสนอเกณฑ์ในการกำหนดระดับความรุนแรงของภาวะไตวายโดยดูจากระดับ Creatinine ในเลือด (mg/dl) ดังนี้ ภาวะแทรกซ้อนของโรคไต เมื่อสัตว์เลี้ยงเป็นโรคไต  ภาวะที่พบได้บ่อยๆ มีดังนี้ ภาวะร่างกายเป็นกรดมากกว่าปกติ เมื่อไตเกิดความเสียหาย ความสามารถในการขับกรดทิ้งจะลดลง เมื่อกรดในเลือดสูงขึ้น

ตามธรรมชาติแล้วสุนัขเป็นสัตว์ที่ขี้สงสัย อยากรู้อยากเห็น ชอบที่จะดมกลิ่น หรือเลียกินสิ่งต่างๆ ดังนั้นจึงอาจทำให้เกิดปัญหาการกินสิ่งแปลกปลอมเข้าไปอุดตันในทางเดินอาหารได้ เช่น กระดาษ เศษเสื้อผ้า เส้นด้าย หนังยาง กระดูก หิน เศษไม้ ไม้เสียบลูกชิ้น เมล็ดผลไม้ เป็นต้น ปัญหาจะไม่เกิดขึ้นหากสิ่งแปลกปลอมที่สุนัขกินเข้าไปมีขนาดเล็ก และสามารถผ่านทางเดินอาหารของสุนัขจนกระทั่งถูกขับออกมาทางอุจจาะได้ แต่หากสิ่งแปลกปลอมไม่สามารถผ่านออกมาได้ ทำให้เกิดการอุดตันภายในทางเดินอาหาร เจ้าของควรรีบพามาพบสัตวแพทย์โดยเร็วเพราะการอุดตันในบางตำแหน่งอาจจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดเพื่อนำสิ่งแปลกปลอมออกจากทางเดินอาหาร เราจะรู้ได้อย่างไรว่าสุนัขกลืนกินสิ่งแปลกปลอมเข้าไป? หากเจ้าของไม่ได้เห็นว่าสุนัขกินสิ่งแปลกปลอมเข้าไปโดยตรง อาการที่สามารถสังเกตได้หลังกิน เช่น อาเจียน ท้องเสีย ปวดเกร็งท้อง เจ็บท้อง กินอาหารน้อยลง หรือไม่กินอาหารเลย อุจจาระน้อยลง หรือสีของอุจจาระเปลี่ยนไป เช่น อาจมีเลือดปน ซึม อ่อนเพลีย พฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไป เช่น ดุ หรือจะหันมมากัดเจ้าของเมื่อเข้าไปอุ้มหรือจับบริเวณท้อง เนื่องจากสุนัขเจ็บท้อง หรือรู้สึกไม่สบายท้อง สิ่งแปลกปลอมบางชนิดมีพิษเมื่อเกิดการดูดซึมเข้าสู่ร่างกาย เช่น โลหะ ตะกั่ว สังกะสี หากสิ่งแปลกปลอมมีลักษณะแหลมคมจนทำให้เกิดการทะลุของทางเดินอาหาร จะทำให้เกิดช่องท้องอักเสบ ติดเชื้อตามมา และอาจทำให้สัตว์ตายได้ การวินิจฉัย หลังจากซักประวัติและตรวจร่างกายโดยละเอียดแล้ว หากสงสัยการอุดตันในทางเดินอาหาร

  แค่เห็นภาพเจ้ากระต่ายเป็นฝีก็เจ็บแทนกันแล้วใช่ไหมครับ ฝีในกระต่ายเป็นความเจ็บป่วยที่พบได้ค่อนข้างบ่อย แม้ว่าจะสามารถตรวจวินิจฉัยได้ง่ายแต่การรักษาให้หายนั้นค่อนข้างยากและใช้เวลาในการรักษานานมากเลยทีเดียวครับ สาเหตุ เกิดบาดแผลจากการกัด หรือต่อสู้กัน การทิ่มทะลุของฟัน หรือรากฟันที่งอกยาวในช่องปาก เนื่องจากโภชนาการที่ไม่เหมาะสม  การทิ่มตำของวัสดุทำกรง หรือวัสดุปูรองกรงไม่เหมาะสม เช่น ซี่ลวดกรงบาดเท้า หรือ เกิดจากการเสียดสีเป็นเวลานานกับพื้นกรง ตลอดจนรอยข่วนหรือแผลจากการเกาด้วยเล็บที่ยาวและสกปรกทำให้เกิดการติดเชื้อแทรกซ้อนเข้าไปในบาดแผล หรือการฉีกขาดของผิวหนัง จากสาเหตุข้างต้น  ด้วยเชื้อแบคทีเรีย ซึ่งลักษณะของฝีในกระต่ายจะมีลักษณะเฉพาะ คือ เป็นก้อนแข็ง (Cheesy mass) มากกว่าของเหลวปนเลือด และมีแคปซูลหนามาหุ้ม ทำให้ยากแก่การระบายออก และทำให้ยาปฏิชีวนะเข้าถึงตัวก้อนฝีได้ยาก อาการ  สังเกตได้ง่ายจากการพบการบวมเป็นก้อนใต้ผิวหนัง ซึ่งบริเวณที่พบบ่อย คือด้านข้างของกราม ใต้คาง เหนือจมูก ขอบตา บริเวณไหล่ หากเกิดจากการทิ่มแทงของฟันหน้า บริเวณริมฝีปากจะเปื่อยยุ่ย เนื่องจากฟันทิ่มเข้าไปในเนื้อปาก  บางตัวเกิดฝีบริเวณใต้เท้าเนื่องมาจากการเสียดสีกับกรง ทำให้เกิดแผลและติดเชื้อแทรกซ้อน ฝ่าเท้าจะมีขนาดใหญ่ขึ้น และบวมอักเสบ นิ้วเท้ามีแผล หรือมีหนองปะทุ ซึ่งอาการที่ตามมา  คือกระต่ายจะเจ็บปวด จนทำให้เกิดการเบื่ออาหาร น้ำหนักลด ซึม ไม่ค่อยเดิน ไม่ร่าเริงเหมือนเดิม  หรือมีรูปหน้า หรือ

  โรคเบาหวาน คือโรคที่มีระดับน้ำตาลในกระแสเลือดสูงกว่าปกติ โดยปกติแล้วร่างกายจะมีฮอร์โมนอินซูลิน ทำหน้าที่ควบคุมระดับน้ำตาลในกระแสเลือด โดยดึงน้ำตาลในกระแสเลือดมาใช้ในร่างกาย โรคเบาหวานในสุนัขมักเกิดจากความผิดปกติของตับอ่อนที่ทำให้ร่างกายขาดฮอร์โมนอินซูลิน  แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าสุนัขของคุณเป็นโรคเบาหวาน ? มีวิธีสังเกตเบื้องต้นจากอาการ 4 อย่าง ดังนี้ 1.มีความอยากอาหารสูงกว่าปกติ 2.น้ำหนักตัวลดลงในขณะที่กินอาหารได้ปกติหรือมากกว่าปกติ 3.ปัสสาวะมากกว่าปกติ 4.ดื่มน้ำมากกว่าปกติ นอกจากนี้ในสุนัขยังพบว่าเกิดภาวะต้อกระจก (เลนส์ตาขุ่น) ขึ้น ถ้าพามารักษาไม่ทันเวลาอาจทำให้เกิดภาวะตาบอดได้ เมื่อพบอาการดังกล่าวข้างต้นแล้วอย่านิ่งนอนใจ ควรรีบพาสุนัขของท่านมาพบสัตวแพทย์ทันทีเพื่อตรวจหาระดับน้ำตาลในกระแสเลือด (หลังงดอาหาร 12 ชั่วโมง) ซึ่งค่าปกติอยู่ที่ 80-120 mg/dl ตรวจน้ำปัสสาวะ และ ตรวจค่าเลือดอื่นๆ ตามความเหมาะสมเพื่อประกอบการวินิจฉัย รวมถึงวางแผนการจัดการและการดูแลตามความเหมาะสมต่อสุนัขของท่าน วิธีการดูแลรักษา สุนัขที่ป่วยเป็นโรคเบาหวาน 1. การฉีดฮอร์โมนอินซูลิน โดยสัตวแพทย์จะทำการตรวจหาปริมาณของอินซูลินที่เหมาะสมต่อสุนัขของท่าน  ซึ่งในช่วงแรกนั้นอาจใช้เวลา 3 – 7 วัน หรือตามความเหมาะสมของสุนัขแต่ละตัว เมื่อได้ปริมาณอินซูลินที่เหมาะสมแล้วเจ้าของต้องมาเรียนรู้วิธีการให้อินซูลินที่ถูกต้อง 2. การควบคุมอาหาร โดยมีหลักสำคัญ คือ สุนัขที่ป่วยเป็นโรคเบาหวานต้องปรับวิธีการให้อาหารให้เป็นเวลาสม่ำเสมอในแต่ละวัน เช่น 2 มื้อ ในเวลา